Κατάμεστο το θέατρο του Διονύσου. Μήνας Μάρτιος, δροσιά. Με τον Αισχύλο, τον Σοφοκλή, τον Ευριπίδη συντροφιά. Στο Ηρώδειο, κυλούν μουσικά οι αιώνες. Κίονες.
Στα Προπύλαια, άλλο ένα βήμα της πομπής των Παναθηναίων, ζέστη Ιουλίου πια. Περσικοί πόλεμοι θυσιάζουν της Νίκης τα φτερά. Οι Καρυάτιδες τιμούν τον τάφο του βασιλιά. Χρυσός κι ελεφαντόδοντο, λάμψη πεντελικού μαρμάρου. Ο Παρθενώνας, ο ουρανός, η Αθηνά κι η Αθήνα, η πόλη μας. Ποιο ταξίδι στο χρόνο συγκρίνεται με αυτό;
Ανηφορίσαμε, με τα φυλλάδιά μας κι ένα μολυβάκι κι ακούσαμε του βράχου την καρδιά.
